MEHMET PAKSU HOCA

Uzun yıllar İmam Hatip Lisesinde beraber çalıştık. Birbirimizi hep sevdik. İdarecilerden beklemediğim kadarıyla bilgili idi.

Onu talebeyken İmam hatibe gelip gittiğimde tanır, kardeşlerimin durumu hakkında bilgi verirken ki haliyle dikkatimi çekerdi.

Okula gelip ilk yakından tanıdığımda da yumuşak, sakin, sessiz ve derviş meşrepliği dikkatimi çekmişti. Her zaman olgun bir hali vardı. Kimseye karışmaz, çok arkadaşlarıyla birlikte olmaz, kenarda yaşamaya alışık bir hali vardı. Zaten uzun zaman idarecilikten bunlara zaman bulamamıştı belki de.

Samimim ve ihlaslı hali ile kendini sevdirirdi ama çoğunlukla anlaşamadığı bir noktası vardı meslektaşlarıyla, o da siyasi tercihleriydi. Kimse beklemezdi ondan böylesi tercihleri. Ama sanırım içinde bulunduğu cemaatin etkisi vardı üstünde.

Uzun yıllar İmam Hatip Lisesinde beraber çalıştık. Birbirimizi hep sevdik. İdarecilerden beklemediğim kadarıyla bilgili idi. Ama ah o yok olası kara fakirlik bir ara onun da sırtına çullanmış ve belini bükmüştü ki, çok kitaplarını satmak zorunda kaldı. Dört ciltlik “Selamet Yolları” kitabını da ben almıştım, hala kütüphanemde durur ve baktıkça aklıma neler gelir neler!

Emeklilikten sonra kendisini cemaatinin hizmetine adadığını duydum. Allah Teâlâ hayırlı ömrünü uzun, hizmetlerini kabul eylesin! Amin.

Emekli olduktan sonra pek okula gelmedi. Bir ara Binevler’de komşu idik. Çoktandır göremiyorum. İnşallah sağlığı yerinde saadeti tamdır. Allah hayırlı ömürler versin.